het is zoveel jaar geleden maar vergeten doe ik jou geen één dag
jou stem jou lichaam ik mis het nog steeds om mij heen
ik kan jou niet vergeten ook hebben we samen iets gemeen want onze zoon is van ons twee
de wonden zijn littekens geworden
die ik niet kan plaatsen waar ze vandaan zijn gekomen
uit welke tijd uit wel uur
maar de muren kwamen op je af en jou gevoel kon je niet met mij delen
en je vluchtte in een wereld van dromen en werkelijkheid
de pijn die je mij aan deed voelde ik nog niet eens nee ik vocht voor mijn zoons leven die jij voor even op wou geven een mes in jou hand wie had dat ooit verwacht
mijn lieve schat zo gevlucht in de nacht tot dat jij weg bent gebracht naar één huis waar ik niet mocht komen
ik kon het niet meer aan en ben toen ook gegaan
vluchten voor de waarheid dat mijn vrouw niet meer bij mij was dat ik voorgoed mijn zoon kwijt ben en jou
ik heb mijn liefde nog gedeeld met andere vrouwen maar één vrouw net als jij nee zo bestaan er geen twee