sneeuw
Sneeuw
Kristallen bloemen dwarrelen neer
traag meegevoerd met de wind.
Ze vleien zich behoedzaam
op de bomen, hagen als een witte slinger.
Het gras wordt de nacht voor hun dromen,
morgen kunnen ze al verdwenen zijn,
In de warmte van een lichte zonneschijn.
Ik heb ze mogen aanschouwen,
Ik heb ze gevoeld,
ik heb ze bekeken,
ik heb hun puurheid vereerd.
Sneeuw geeft mij het gevoel te leven
in een droomwereld,
waar elfen en feeën hun koningin eren,
met de mooiste diamanten ter wereld.
Claire Vanfleteren ©
Kristallen bloemen dwarrelen neer
traag meegevoerd met de wind.
Ze vleien zich behoedzaam
op de bomen, hagen als een witte slinger.
Het gras wordt de nacht voor hun dromen,
morgen kunnen ze al verdwenen zijn,
In de warmte van een lichte zonneschijn.
Ik heb ze mogen aanschouwen,
Ik heb ze gevoeld,
ik heb ze bekeken,
ik heb hun puurheid vereerd.
Sneeuw geeft mij het gevoel te leven
in een droomwereld,
waar elfen en feeën hun koningin eren,
met de mooiste diamanten ter wereld.
Claire Vanfleteren ©
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: claire vanfleteren | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 12 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||