oorpoorten
oorpoorten
nog net even voor de twee oorpoorten
sluiten waar buiten de dichters fluiten
naar hun verwaaide klingelduiten en die
al dagen en dagen hun maaltijd om niet
malen tijdens zwerversverhalen en de
wachters bij de poorten te verleiden
duister de nacht en stilte veracht in
dronkemanswoorden via de achter-
ingang naar binnen te sluipen om de
ontvolkte hamer en aambeeld met een
onbewuste trilling - en ja hoor de
slapende dichter wordt al lichter in het
inzicht van de zinloosheid dat liefdes
en pijnen in zijn universum verdwijnen
Reacties op dit gedicht
| Antonie: | Maandag, januari 14, 2013 14:32 |
| Hij is mooi PC. | |
| middernachtzonnesteek: | Maandag, januari 14, 2013 13:01 |
| heel mooi bedankt |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 14 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||