Oplossen in koud water
tussen krampen en pijnstillers
camouflagebegrippen
gekke dingen,
het doet gekke dingen met je
alsof continu op reis
nooit echt alleen stil te mogen staan
daglicht, kaarslicht en maanlicht
veel maanlicht, vooral veel maanlicht
blauw gordijn, geel gordijn,
groen gordijn
bijna onmenselijk
de lucht
je stem bevroren
kreten in oorschelpen
schelpen die sterven, niet horen
weeg ik de machteloosheid
als langzaam de stilte
in minuten, seconden,
uren, uren en uren
verdwijnt
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Probert | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 15 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||