ademnood
de warmte van een hand
om mijn hals, tranen
op mijn wangen, bloed
aan mijn armen
twee veters aan elkaar gebonden
teder op mijn huid, verstrengeld
in mijzelf, kijk ik in de spiegel
steeds waziger- steeds verder weg,
mijn enige vriend, totdat ik mij zie
vallen, nog veel verder dan voorheen
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Dinsdag, januari 15, 2013 13:13 |
| zo dat voelt verduveld pijnlijk, jeetje warme groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Castorpollux | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||