Gebroken en gelijmd
Gebroken ligt mijn hart op de grond.
Hoeveel stukjes zouden het dit keer zijn?
Maakt niet uit...mensen breken het.
Opnieuw en opnieuw.
Waarom verwachten ze dat ik in ruil voor een glimlach of een sorry hen vergeef,
de stukken zelf bij elkaar zoek en mijn hart weer lijm?
Ik ben het zat, ik ben het moe en kotsbeu!
Dit is de laatste keer!
De laatste keer zeg ik je!
In het vervolg doe je het zelf en dan zal ik bepalen hoe het verder moet!
Zoek zelf de stukken, zoek zelf de lijm!
Laat het liggen en ik sterf.
Het is jouw keuze, niet die van mijzelf.
Hoeveel stukjes zouden het dit keer zijn?
Maakt niet uit...mensen breken het.
Opnieuw en opnieuw.
Waarom verwachten ze dat ik in ruil voor een glimlach of een sorry hen vergeef,
de stukken zelf bij elkaar zoek en mijn hart weer lijm?
Ik ben het zat, ik ben het moe en kotsbeu!
Dit is de laatste keer!
De laatste keer zeg ik je!
In het vervolg doe je het zelf en dan zal ik bepalen hoe het verder moet!
Zoek zelf de stukken, zoek zelf de lijm!
Laat het liggen en ik sterf.
Het is jouw keuze, niet die van mijzelf.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Eufrasia | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||