Pesters.
--------
Ik voel me eenzaam en alleen .
10 schrammen op mijn been ,
beetje bloed rond mijn linkerteen.
OOh wat zijn die mensen gemeen.
Pijn en verdriet ,
mijn hartje overleeft dat niet.
Plagen en pesten,
ze werken zichzelf in de nesten.
Wat berijken ze er nu mee,
met pesten waren ze altijd met meer dan twee.
Niemand zegt er iets aan ,
ze zien me al niet meer staan.
Ze zijn zelfs verder willen gaan
en dan ben ik eens op hun teen gaan staan.
Ik laat me niet meer gaan ik laat me niet meer doen
want ik ben voor al die kinderen een dikke oen.