Aanbidding 121
Uit De manke jager 121
Aanbidding
Zijn kans, de mens
die op het punt was gekomen.
Die begon te ontwaken uit
zijn oerslaap.
De wezens die zo-
maar leefden waren rijp
geworden voor aanbidding. Hij
wou aanbeden worden!
Zij hadden de
krachten ervaren die groter
waren dan hen, de storm, de zon.
Onmiddellijk zichtbaar.
Direct voelbaar, de
zon kon je branden, de
wind de bomen vellen, de bossen
ondergestroomd met water.
De honger die knaagde,
de dorst die zij moesten lessen.
Zonder moeite, want het was
voorhanden.
Maar het bleef steeds
terugkomen, al wat jullie
willen zal tot jullie komen, lis-
pelde de fluisteraar.
Die als een slang
tussen de mensen kwam
gekropen. De mens: de Adam
en de Eva.
Zij moesten verleid
worden om de andere dingen
van het leven ook nog te leren.
Geduld, slechts geduld.
Want die dingen
komen jullie toe, zei ik
hen, ik fungeerde als hun heer.
Ik had mogen zien.
Ik wist meer, het leven
plaatste in me dat ik hen moest
weerhouden van de boom te eten
die in het midden stond.
Teveel eer, maar ik kon niet weigeren, het kwam
op m'n pad dat ik moest doorleven.
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Donderdag, januari 17, 2013 01:16 |
| tmoet weer lukken dat de mens nu juist luistert naar een schubreptiel terwijl ze vanalles mogen doen wat hun hart lust zelfs de dag van vandaag moetje op je hoede zijn vr fluisteraars je weet maar nooit |
|
| Jacky Van den Berghe: | Donderdag, januari 17, 2013 01:15 |
| Voor wervelende regenboog: Inderdaad, datgene wat men vraagt moet goed uitgebalanceerd zijn, want wat men vraagt krijgt men. Het moet echt bruikbaar zijn, en geen gril om te hebben. Maar meerdere keren komt een mens in z''n leven op dat tweespalt! Hartelijk groetje, Jacky Zolang het niet glad is, blijft het enkel maar mooi! |
|
| Jacky Van den Berghe: | Donderdag, januari 17, 2013 01:07 |
| Voor Antonie: Naar het schijnt wordt men alleen maar aangezocht om een taak te doen die men aankan! Is het daarom dat er niet wordt geweigerd? Dank voor de waardering! Heel hartelijk, Jacky |
|
| Jacky Van den Berghe: | Donderdag, januari 17, 2013 00:56 |
| Voor windwhisper: Tja Cobie, de bedoeling is om in boekvorm te worden uitgegeven, dat je neerlegt en verder leest, indien het je uitkomt of wanneer je eraan toe bent. Maar toch, het langzaam laten doorspijpelen. Mijn excuses! Winterse warme groet, Jacky |
|
| wervelende regenboog: | Donderdag, januari 17, 2013 00:27 |
| doet me denken aan: kijk uit met wat je wenst want het kan wel eens bewaarheid worden (en dan moet je ermee leren leven...) zoiets...maar weet niet meer de precieze bewoordingen fijne donderdag Jacky de sneeuw blijft nog even h.gr. wr |
|
| Antonie: | Woensdag, januari 16, 2013 10:27 |
| Ook als er anderen waren, niemand had geweigerd. Prachtige filosofie Jacky Hgr-antonie- |
|
| windwhisper: | Woensdag, januari 16, 2013 08:21 |
| voor dit lange filosofische schrijven ga ik eens even zitten, teveel om er een goede kijk op te hebben warme groet Cobie goede morgen Jacky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jacky Van den Berghe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||