droompret
betoverd laat ik mijn naakte huid
proeven van de zachte aanraking
van dwarrelende sneeuwvlokken
dromerig lik ik mijn lippen af
mijn handen omvatten
het kind in mij
samen blijven we jong
wijl verloren jaren
in nevelige sluiers tussen ons schemeren
Reacties op dit gedicht
| johannijmeijer: | Woensdag, januari 16, 2013 21:18 |
| helemaal niets mis mee. | |
| teun hoek: | Woensdag, januari 16, 2013 12:33 |
| meer voorbij gegane jaren... jaren samen zijn nooit verloren toch. h. gr. teun |
|
| wervelende regenboog: | Woensdag, januari 16, 2013 11:14 |
| ja het kind in ons houdt ons jong ook al raken we het onderweg wel eens kwijt... mooi Cobie! lieve groet wr |
|
| mima: | Woensdag, januari 16, 2013 11:03 |
| heerlijk he al dat sneeuw het geeft een sprookjesbeeld, Cobie in witte wonderland:) mooi gedicht, alleen zou ik in plaats van wijl voor een ander woord hebben gekozen maar dat is persoonlijke smaak.... geniet ze. Mima |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, januari 16, 2013 10:25 |
| prachtig | |
| trucker klaas: | Woensdag, januari 16, 2013 09:09 |
| SNEEUWballllllll.... :) goedemorgen ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||