Afgunst was er niet 122
Uit De manke jager 122
Afgunst was er niet
Ik was de mond geworden
van de geest die tot de aardse
wezens moest spreken in hun taal,
opdat zij zouden begrijpen.
Opdat zij zouden
kunnen begrijpen wat ze aan
konden, niet te brutaal, zachtjes-
aan en met veel tijd.
Zij zouden paradijselijk
blijven leven, hun emoties de
baas. Afgunst was er niet. Geen
pijn, want onbewust.
Zij wisten zeker dat
er alles voor hen was, geen
getwijfel daaraan. Zelfverzekerd,
iedere stap gedaan.
Alles was van hen, voor
hen, een paradijs. Behalve, die
boom daar in het midden.
Zij keken er niet naar.
Zij hadden geen behoefte
aan die vruchten. Zij hadden
alles tot het leven zijn glorie.
De vruchten van de aarde
waren hen toegekend en
beschikbaar. De vruchten van
de geest waren voor later, als de
maturiteit verworven zou zijn.
Tot dan bleef het
verborgen. Maar wijsheid
gebracht die tevroeg zou komen,
bracht hen van de wijs.
Geschrokken, je kon hun
ziel zien. Hun naaktheid, die
vanaf nu zou verborgen worden.
Gauw kleren gemaakt.
In hun geestelijk be-
staan nam er niemand aanstoot
aan. Open en bloot werd er
geen misbruik gemaakt.
Alles was vanzelfsprekend zoals het was.
Bedoelde men goed dan was het niet slecht,
maar goed
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Vrijdag, januari 18, 2013 01:36 |
| Voor wervelend regenboog: Of, geleidelijk aan vonden zij uit zichzelf reeds toepassingen die het begin waren van latere ontdekkingen. Eens bewust is er geen weg meer terug naar onvervalste onbewustheid, tenzij verdringing! En wanneer tevroeg gevonden wordt, wordt men vroegrijp (en doet men domme dingen)! Vanaf dan zou de absolute veiligheid er niet meer zijn! Hartelijk, Jacky |
|
| Jacky Van den Berghe: | Vrijdag, januari 18, 2013 01:28 |
| Voor Janny Scheibeler de Jonge: Idem, wat moet ik me daarbij voorstellen. Misschien dit: de naaktheid van de ziel is een mens zonder kleren aan (want aan de kleren kan men de ziel zien)! Heel hartelijk, Jacky |
|
| Jacky Van den Berghe: | Vrijdag, januari 18, 2013 01:25 |
| Voor quicsilver: Hoestend en kuchend, wat moet ik me daarbij voorstellen? Blij dat het graag hebt gelezen, Dicky! Hartelijke groet, Jacky |
|
| Jacky Van den Berghe: | Vrijdag, januari 18, 2013 01:22 |
| Voor windwhisper: Ja helaas, maar dat mag ons niet beletten in het goede te blijven geloven. Zolang we aan de verleiding kunnen weerstaan!. Dank Cobie! Hartelijk, Jacky |
|
| wervelende regenboog: | Donderdag, januari 17, 2013 15:10 |
| ze betraden, misschien uit nieuwsgierigheid, gebieden die zij nog niet konden behappen; er was geen weg meer terug...naar de veiligheid en overvloed van hun eerdere bestaan :( graag gelezen weer fijne vrijdag Jacky :) hartelijke groet wr wr |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, januari 17, 2013 13:23 |
| ja net als dicky hoestend en kuchend gelezen |
|
| Quicksilver: | Donderdag, januari 17, 2013 12:05 |
| heb je weer kuchend en hoestend bijgelezen, heel goed verwoord, graag gelezen. warme groetsels |
|
| windwhisper: | Donderdag, januari 17, 2013 08:23 |
| ja en het liep allemaal zo anders, schrijft de geschiedenis, warme groet Cobie goede morgen Jacky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jacky Van den Berghe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||