doe mij maar lente
Zodra het wit valt
Begint mijn hart langzamer te kloppen
Kleuren verdwijnen uit mijn gezicht
Stromen door naar mijn lippen
Die angstaanjagend hemelsblauw zien
Mijn vingers zijn onbeweeglijk
Mijn voeten niet te besturen
Ik kijk op naar de lucht
Zodra het wit valt
Valt uit de hemel
En bedenk me
Zodra het smelt
Ontstaat er lente
Begint mijn hart langzamer te kloppen
Kleuren verdwijnen uit mijn gezicht
Stromen door naar mijn lippen
Die angstaanjagend hemelsblauw zien
Mijn vingers zijn onbeweeglijk
Mijn voeten niet te besturen
Ik kijk op naar de lucht
Zodra het wit valt
Valt uit de hemel
En bedenk me
Zodra het smelt
Ontstaat er lente
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Donderdag, januari 17, 2013 12:13 |
| alle seizoenen hebben hun bekoring maar ook weer zn nadelen. ja ook ik verlang naar de lente van nieuw leven. knuffie van mij |
|
Over dit gedicht
| Auteur: nonalissa | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 17 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||