waarom is mijn gevoel zo groot?
telkens weer aan mijzelf ontbloot…
het is ’s nachts, veel te laat, en ik leef op
alweer
denk ik aan mijn redding, keer op keer…
het is niks, het is alles, ik ben moe…
wil het weten, ben eraan toe
zo verdrongen, zo weggestopt…
gevoel
wat ben je toch bezig
zo vreselijk aanwezig…
je eet me, teert op me, ik kan haast niet geven
ik wil niet lijden
maar kan me het geluk niet voor de geest halen
niet langer het mooie van het echte onderscheiden…
zo puur en volmaakt
is het bedrog, is er een hoger?
nee en ja, maar via deze weg alleen
alleen via deze weg wil ik leven, wil ik zijn
ik zal, ik wil, ik zit er al
ik doe, zo ja
ik ben!