je ziel
angsten en pijn
leven in dit grote huis
niemand heeft het door
niemand lijkt het te merken
helemaal alleen
opgesloten in een ziel
zitten angsten en pijn
verborgen voor anderen
psychisch en fysisch
afzien van een verleden
psychisch en fysisch
verberg je de pijn
je ziel leeft
maar met veel verdriet
je ziel vecht
maar met weinig kracht
***
Therapie helpt
maar is zwaarder dan verwacht
therapie helpt
maar tis vechten voor meer kracht
Reacties op dit gedicht
| Robski: | Woensdag, mei 15, 2002 19:12 |
| je gaat er wel komen.. en als je 'n sterkteknuffel wilt.. of een schouder om ff op te leunen.. je weet me te vinden Liefs, Rob |
|
| darksky: | Woensdag, mei 15, 2002 18:23 |
| Ik ben echt geraakt door dit gedicht. Heel véél moed en sterke!!! |
|
| Ana (stacia): | Woensdag, mei 15, 2002 15:19 |
| Helemaal juist van het 1ste tot het laatste woord. Sterkte en veel liefs Ana |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dotje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Goony | ||
| Gepubliceerd op: 15 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||