Gevlucht in de stem van de herinnering,
mijn heil gezocht in de inkt van woorden
geen blik zo fel als de jouwe in het donker
Ver gevlogen op het tapijt van het verleden,
gesprongen in de diepte van de toekomst
zo onzeker als het lot van een sneeuwvlok
Kou laat overleven, warmte doet smelten
de zee, zichtbaar in mijn ogen, de golven
onvoorspelbaar, krachtig, en toch breekbaar
Langzaam dwaal ik af, zet het zeil op,
de wind, de getijden, geven de richting
eens zal ik vinden, mijn eindbestemming.