Communicatieprobleem
Je hebt me te pakken. Ik weet het nu.
De lucht is dunner, scherper,
zonder houvast.
Vage countoeren die zich schetsen.
Soms durf ik niet eens te kijken.
Alleen ben ik blind zonder paraplu.
Laat de gevangen vogels vrij.
Geef de gefopte vissen de ruimte.
Verborgen in een regenjas
zoek ik een kraai
die mijn verhaal vertelt.
Kon ik maar met haar praten.
Reacties op dit gedicht
| mima: | Zaterdag, januari 19, 2013 17:27 |
| dees kwam gisteren spontaan eruit bij mij.... leuk gedicht ander gezicht;) |
|
| mima: | Zaterdag, januari 19, 2013 17:25 |
niet altijd sperziebonen soms zijn ze lekker, met gepofte aardappel en inlevingsvermogen van een aardbei een stuk karbonade gaat er bij tijd en wijle ook goed bij samen met een salade voorzien van zure dressing dat spreekt tot de verbeelding van de vergissing niet altijd sperziebonen variatie in eten is immers even noodzakelijk als het manoeuvreren tussen Pseudoklonen het bevordert namelijk de stoelgang |
|
| M-Rose: | Zaterdag, januari 19, 2013 15:59 |
| alsje der 1 hebt natuurlijk | |
| M-Rose: | Zaterdag, januari 19, 2013 15:58 |
| the shawshank redemption ) daarin heeft er ook iemand een kraai wrie tegen praat fear can hold you prisoner hope can set you free je kan een kraai denk ik leren verhaaltjes te beluisteren in je regenjas |
|
| Evenstar21: | Zaterdag, januari 19, 2013 11:33 |
| Je schrijfstijl spreekt me aan. Mooi. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Probert | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 19 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||