eerste verwondering
voor
felle witte rijen
geranschikt
als een nog steeds paraat staand leger
moet plaats ruimen
voor respectvolle stilte
wanneer rij na rij
als witte golven
de graven blijven aanrollen
weigering te denken
dat elk kruis
niet alleen
de nietszeggende naam
maar een familie
een geschiedenis
een eigen verhaal
met zich
meedraagt
onsteltenis
door het aantal
onbekenden
allen hebben ze recht
op een vergulde naam
eenzame dolksteek
in het midden van het hart
bij het zien
van
een enkele roos