Ochtendgloren
de dag begint
de zon gaat op
een ree graast aan de rand
van het veld
de schutter wacht
het beest kijkt op
niks aan de hand
graast rustig door
de zon gaat omhoog
kleurt het veld lichtoranje
de vogels kwetteren
dat het de tijd is om te gaan
de schutter denkt
kom ik wacht nog even
tot het beest is uitgegeten
en denkt dan, weet je wat, ik zie het nog even aan
hij verliest het vizier
uit het oog
denkt aan die dag van die ene regenboog
dat hij voor het eerst een meisje kuste
zijn hart beroerde
en bedacht dat ze gilde
toen ze van zijn schot in de roos hoorde
hij legde zijn hoofd
te rusten op een stam
overdacht zijn leven
en haalde alsnog te trekker over,
bam