Weer opgenomen

het gebeurt weer.
Je wordt weer opgenomen.
Het was de laatste keer.
Die droom heb jij mij weer ontnomen.

Ma ik kan maar aan een ding denken.
Zijn wij niet genoeg voor jou.
Zijn wij niet jou gods geschenken.
Ben ik je niet altijd trouw.

Waarvoor wil je niet vechten.
Ik weet hoe je je voelt.
Ik van de stemmen de goede maar vooral de slechten.
Maar ik ben ook ziek en weet wat je bedoelt.

Maar ik vecht wel door.
Want ik laat mijn man niet in alleen.
Wanneer ga jij er een keer voor.
Nu moet ik weer daarheen.

Je weer op laten nemen.
Niemand om op te steunen.
Me moeder weer van me laten ontnemen.
Niemand om tegenaan te leunen.

Weer zie ik je voor dat raam staan.
Er is maar een ding wat door mijn hoofd en hart schiet.
Ik moet je laten gaan.
Wij krijgen nooit een mooie normale toekomst in het verschiet.

Altijd moet ik mijn moeder missen.
Ik moet hoe je vroeger was.
Uit mijn geheugen wissen.
Want je zit voorgoed in je eigen wereld vast.