Het zat waarschijnlijk …
al men hele leven in het bloed
in mijn genen
zo ben ik op een dag
gedichten gaan schrijven …
Verborgen was dat talent
die soms toch al een uitweg zag
op verjaardagskaarten
rijmde ik zinnen aan elkaar …
zo ontstond een gedicht …
maar mijn éérste echte gedicht
ontspoot op 1 maart 2005
ik wist met mijn gedachten geen blijf
ben zo dan maar gaan dichten …
om leed wat te verlichten …
Een verborgen talent
of toch weer niet …
ik deed het onbewust
al van kleinsafaan
maar op 17 jarige leeftijd
begon ik er pas echt aan …
Dan ontstonden
mijn éérste hersenspinsels
en kon ik ze met iedereen delen …
zo had ik iets te doen
ging me nimmer vervelen …
Sindsdien verwoord ik mijn pijn en verdriet
sommige mogen worden gelezen
anderen dan weer niet
Schrijven
ik doe het al jarenlang …
de ene periode meer
dan de andere
maar schrijven
het zal altijd
in mijn leven blijven …
| liesjequilt: | Maandag, januari 28, 2013 20:38 |
| gelukkig kom jij er eerder achter dan ik en kun je nog heel wat jaartjes vooruit. gr. Liesbeth |
|
| teun hoek: | Maandag, januari 28, 2013 12:21 |
| Schrijven, voor al van je afschrijven is belangrijk. Alleen zo''n 35 jaar oud wordt het gedichtenvrouw. h. gr. th ...Blijf dichten |
|
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||