Slecht
Ik voel me soms zo slecht,
als ik herinneringen boven haal,
van momenten voor ik iets doms
heb gedaan,
die herinneringen voor de
zoveelste maal.
Ik heb er zoveel spijt van,
ik voel me zo schuldig,
maar ik besef het nu nog maar,
en er is niets meer aan te doen,
het is al veel te lang geleden,
het is niet meer aan het leven,
want iedereen is het al
vergeten,
terwijl het bij mij nog altijd
knaagt
Reacties op dit gedicht
| liesjequilt: | Maandag, januari 28, 2013 20:36 |
| je bent wie je nu bent en niet wie je was, Ze zullen je vast om het nu gaan waarderen, Omkijken heeft niet zoveel zin. gr. Liesbeth |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, januari 28, 2013 20:29 |
| meisje toch!! | |
| Hans Winter: | Maandag, januari 28, 2013 19:22 |
| spijt krijgt soms in volgende vergelijkbare omstandigheden een wending naar een sterk besef deze keer heel anders te willen wezen. het is een helaas maar later evenwel waar te maken heel menselijk gegeven, groetje, hans |
|
| wervelende regenboog: | Maandag, januari 28, 2013 18:42 |
| laat maar los in een ballon boven de noordzee :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||