de nieuwe tijd
ik sterf onderaan de zon
waar het afschrift mijn laatste
saldo zal prijzen, modernistisch
gadegeslagen door de wedegeborenen
jij hoeft niet ontsteld te wezen
de nieuwe tijd stemt af op vreugde, zie
het aan de lente die haar intrede doet met
laagjes regen en bloeiende urinerende knopjes
het buigen van laagdrempelige poëzie de
nederigheid van een onbekende dichter, ze
kennen de oorsprong van de regenboog de ingang
van de zon waar de dood zich heeft vereeuwigd in
de bonte kleuren van jouw was
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Woensdag, januari 30, 2013 16:03 |
| zo is dat, prachtig filosofisch verwoord. warme groetsels |
|
| wijnand.: | Woensdag, januari 30, 2013 11:31 |
| ze zijn prachtig jouw gedichten ,graag gelezen | |
| H.J.: | Woensdag, januari 30, 2013 10:52 |
| He vriend, mooi man. De nedrigheid van een onbekende dichter. Die schoen past ons allen. laifs H.J. |
|
| Klaes: | Dinsdag, januari 29, 2013 21:19 |
| filosofisch lentelevensgedicht Elze warme groet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||