Uitwaaien
Weet niet of dit het juiste moment is.
Of het die dodelijke preciesie heeft
die niet gezond meer is.
Op stevige schoenen kan je een huis bouwen.
Je leerde hem zwemmen, nu is hij de zee.
Thuis tussen de lijken lopen jullie op boter.
De afwas is een succes. Tijdloos, het tijdschrift.
De afstand tussen hier en nu is verdwenen.
De leegte bestaat alleen nog in het niet kennen.
De wereld behoedde, de boei in de zondvloed.
Als een meerpaal in de einder nemen schuimende golven
gewetenloos haar stemmen mee.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Probert | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 30 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||