een paar keer met de dood bedrijgt
maar niets durven zeggen

een paar keer buiten opgewacht
maar niets durven zeggen

erg vaak blauwe plekken
maar altijd toch een lag
maar achter dat blije gezichtje
daar schuilt de realiteid
van vragen en verdriet

de pesters zien een spiegel
waarin van alles mist

daarom word een zwak iemand
zoiets aangedaan