No disc
Hij gaat ervoor zitten.
Een stap naar achter.
Maria, vergeef me.
Onduidelijk, onzichtbaar,
langzaam,
de opstand tussen de oren.
Hoor de muren praten.
Kijk de boxen kijken.
Tik-tik-tik-Tik!
Stilte.
Tik-tik-tik-Tik!
Laat het stil.
Luister.
De stilte verandert hem subtiel.
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Zaterdag, februari 09, 2013 12:20 |
| stilte waar je geluid verwacht hoe frustrerend of hoe fijn :) |
|
| windwhisper: | Zaterdag, februari 09, 2013 07:03 |
| met het stille treedt de verandering in werking warme groet Cobie |
|
| TheDebby: | Zaterdag, februari 09, 2013 00:44 |
| Mooi geschreven, een beetje mysterieus ook. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Probert | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 09 februari 2013 | ||
| Thema's: | ||