Mijn beslissing.
Het zijn mijn beslissingen.
Ik kies wat ik wil , of jij het leuk vind of niet.
Ik zoek geen aandacht , ik wil geen aandacht.
Wat ik doe is niet om aandacht te trekken.
Niet om te horen dat mensen er opeens voor me zijn.
Niet om te zien hoe dat ze opeens aardig doen.
Waarom doe ik het?
Je hebt elke dag ruzie.
Elke dag down.
Eetproblemen en meer.
Waarom zou je het dan niet willen doen?
Soms val ik zo diep in de put dat je niemand meer om hulp kan vragen , zoeken.. vinden.
Dat je zo diep viel dat je niks meer ziet alleen duisternis.
Je niemand meer hoort , ziet , voelt.
Niemand je meer herkent , herrinnerd , om je geeft.
En dan dat éne momentje dat je weg wilt.
Word je afgeleid.
Als er geen afleiding was zou ik kijken hoe je naar mijn graf staarde.
Of je me volgde , bleef , vergat of nog van me houdde.
Of je me miste of haatte.
Of je gelukkiger was of verdrietiger.
Op school.
Ik huil niet , ik lach.
Ik schop niemand in elkaar , ik doe aardig.
Maar als je thuis komt stort je zo hard in.
Zo diep de grond in , dat je niks meer ziet.
Alleen voelt.
Voelt hoe je tranen druppen op een blad.
Druppen op je wang , druppen op je kleren.
Je ziet niets , alleen wazig.
Wazig met wit.
Soms zo hevig dat ik op de grond ga liggen omdat ik niets meer zie.
Soms zo hevig dat ik me kamer niet uit wil.
Soms zo hevig dat ik dit schreef.
-
Ik schreef dit toen ik down was.
Het is dus geen afscheidsbrief of iets in die aard.
Ik kies wat ik wil , of jij het leuk vind of niet.
Ik zoek geen aandacht , ik wil geen aandacht.
Wat ik doe is niet om aandacht te trekken.
Niet om te horen dat mensen er opeens voor me zijn.
Niet om te zien hoe dat ze opeens aardig doen.
Waarom doe ik het?
Je hebt elke dag ruzie.
Elke dag down.
Eetproblemen en meer.
Waarom zou je het dan niet willen doen?
Soms val ik zo diep in de put dat je niemand meer om hulp kan vragen , zoeken.. vinden.
Dat je zo diep viel dat je niks meer ziet alleen duisternis.
Je niemand meer hoort , ziet , voelt.
Niemand je meer herkent , herrinnerd , om je geeft.
En dan dat éne momentje dat je weg wilt.
Word je afgeleid.
Als er geen afleiding was zou ik kijken hoe je naar mijn graf staarde.
Of je me volgde , bleef , vergat of nog van me houdde.
Of je me miste of haatte.
Of je gelukkiger was of verdrietiger.
Op school.
Ik huil niet , ik lach.
Ik schop niemand in elkaar , ik doe aardig.
Maar als je thuis komt stort je zo hard in.
Zo diep de grond in , dat je niks meer ziet.
Alleen voelt.
Voelt hoe je tranen druppen op een blad.
Druppen op je wang , druppen op je kleren.
Je ziet niets , alleen wazig.
Wazig met wit.
Soms zo hevig dat ik op de grond ga liggen omdat ik niets meer zie.
Soms zo hevig dat ik me kamer niet uit wil.
Soms zo hevig dat ik dit schreef.
-
Ik schreef dit toen ik down was.
Het is dus geen afscheidsbrief of iets in die aard.
Reacties op dit gedicht
| twinkelende sterretjes: | Maandag, februari 25, 2013 19:44 |
| Hoe komt het dan dat je je zo down voelt? | |
| twinkelende sterretjes: | Maandag, februari 25, 2013 19:43 |
| Dat ken ik. Doe ik ook. | |
| =Blackmind: | Maandag, februari 25, 2013 19:41 |
| Jup, daarom dat ik hier me gevoelens kom uiten. | |
| twinkelende sterretjes: | Maandag, februari 25, 2013 19:40 |
| Voel je je soms echt zo down op school? Stuur A.U.B terug. Want eerlijk? Ik ken dat gevoel. |
|
| =Blackmind: | Donderdag, februari 21, 2013 20:22 |
| Dankjewel voor de steun. Ik had eerlijk gezegd niet gedacht dat ik iemand z''n gevoelens zou raken hiermee. Dankjewel voor de steun. | |
| juultjee11: | Donderdag, februari 21, 2013 17:15 |
| Ik zit hier echt met tranen je gedicht over en over te lezen.. Zo ontzettend mooi. Alles, wat je net geschreven hebt, zijn pijnlijke gedachtens die helaas super veel mensen hebben.. Nooit denken dat je de enige bent die iets meemaakt. Blijf je verhaal delen, zoek hulp, je bent niet alleen. J11. |
|
| =Blackmind: | Woensdag, februari 13, 2013 22:31 |
| Dankjewel. Voor mij helpt het gewoon goed. |
|
| TheDebby: | Woensdag, februari 13, 2013 22:28 |
| Dapper dat je er zo open over schrijft. - Ik wens allerbeste toe. |
|
| =Blackmind: | Dinsdag, februari 12, 2013 22:35 |
| Dankje, ik wens jou ook sterkte. Maar je bent zeker geen loser. Ookal ken ik je niet. Niemand is een loser. |
|
| spartacus12: | Dinsdag, februari 12, 2013 22:29 |
| Wow, wat heavy... Ik herken veel in jouw verhaal. Het is zo ontzettend goed verwoord. Ik wens je heel veel sterkte, zeker als je down bent. Een masker dragen is goed. Je omgeving laat je met rust dan. Alleen als je thuiskomt valt dat masker af en zit je met de scherven... Eerlijk gezegd, doe ik ook... Mijn naam verraadt vechtlust en dapperheid. Maar ik ben gewoon één grote loser... Wat niet wilt zeggen dat jij dat bent! Als je zoiets kan schrijven ben je echt wel iets |
|
| spartacus12: | Dinsdag, februari 12, 2013 22:18 |
Over dit gedicht
| Auteur: =Blackmind | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 12 februari 2013 | ||
| Thema's: | ||