geheim
Het is misschien wel een van de geheimen van het leven.
Als je beseft, dat het een geschenk is, om te mogen geven.
Dat de bloem, dankbaar is bloem te zijn, de musicus, voornamelijk leeft, als hij speelt.
En de minnaar, als hij zijn geliefde streelt.
Een schilderij, blijft maar geven, elke keer als je er naar kijkt.
Het waren degene in extase, die de wereld hebben verrijkt.
Een mens moet niet leven als een robot, aan de lopende band.
Dieren niet in de bioindustrie, want.
Het geheim van het leven, schijnt dan niet door hun heen.
Ze zijn dan niet met hun ware aard, en god verbonden, ze zijn alleen.
Als je beseft, dat het een geschenk is, om te mogen geven.
Dat de bloem, dankbaar is bloem te zijn, de musicus, voornamelijk leeft, als hij speelt.
En de minnaar, als hij zijn geliefde streelt.
Een schilderij, blijft maar geven, elke keer als je er naar kijkt.
Het waren degene in extase, die de wereld hebben verrijkt.
Een mens moet niet leven als een robot, aan de lopende band.
Dieren niet in de bioindustrie, want.
Het geheim van het leven, schijnt dan niet door hun heen.
Ze zijn dan niet met hun ware aard, en god verbonden, ze zijn alleen.
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, januari 04, 2020 22:04 |
| Wat prachtig. Fijn om dit mooie nog te lezen vagebond. | |
| Quicksilver: | Zaterdag, maart 23, 2013 19:15 |
| ik heb dit gedicht: geheim meerdere malen gelezen, vind het prachtig verwoord... groets |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vagebond | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 16 februari 2013 | ||
| Thema's: | ||