Fluisteren
Gefluister tussen twee zielen,
Een begrip slechts tussen twee.
Nooit vraag ik je voor me te knielen,
Ga ik weg,dan kom jij met me mee.
Ik fluister zachtjes in je oren,
Zonder je te dwingen.
Ik weet dat je me kan horen,
Ik hoor onze zielen zingen.
Ik kan je storen,
Met een groot verdriet.
Troost jij mij zonder woorden,
Zonder dat iemand het ziet.
Niemand kan ons horen,
Mijn geheimen houd je bewaard.
Jij duwt me niet naar voren,
Want jij bent een paard!
Een begrip slechts tussen twee.
Nooit vraag ik je voor me te knielen,
Ga ik weg,dan kom jij met me mee.
Ik fluister zachtjes in je oren,
Zonder je te dwingen.
Ik weet dat je me kan horen,
Ik hoor onze zielen zingen.
Ik kan je storen,
Met een groot verdriet.
Troost jij mij zonder woorden,
Zonder dat iemand het ziet.
Niemand kan ons horen,
Mijn geheimen houd je bewaard.
Jij duwt me niet naar voren,
Want jij bent een paard!
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, mei 16, 2002 01:37 |
| je weet al wat je eens zult zoeken in een levensgezel, ach, zomaar even een gedachte. groetje, hans |
|
| janey: | Woensdag, mei 15, 2002 22:41 |
| heel mooi hoor ik heb zelf ook paarden,het zijn echt je beste vrienden | |
Over dit gedicht
| Auteur: Sha | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||