Groeten aan god
Het is wat je denkt dat het is.
Warme sneeuw, stikken in zuurstof.
Zwartrood, ruim 120 kilo.
Onwerkelijk realistisch.
Opstaan voor een onbekende.
Droog 14 kilometer langs de Nijl.
Dromen binnen handbereik.
Tijden die niets lijken te zeggen.
Terwijl elke druppel valt.
Weegt de raad de papieren
schrijft moeder haar manieren
op viltgordijn in fluoriderende letters.
Het maakt niet uit.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Probert | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 17 februari 2013 | ||
| Thema's: | ||