Maagd
Kijkend naar wat halfvolzinnen,
praat je tegen het wit, dat
wijselijk haar mond houdt.
Ze wacht, en geeft je tijd.
Totdat jij ons wordt, en jezelf
in kapitalen nog te licht voelt
Maar zij, zij herkent jou
aan je woorden, en lacht
om wat je achterhoudt
Reacties op dit gedicht
| Stanislaus Jaworski: | Zondag, maart 31, 2013 16:48 |
| Heel fraai Robby, de maagdelijke bladzijde als onbetreden sneeuwtapijt. Graag gelezen. |
|
| TheDebby: | Maandag, februari 18, 2013 23:42 |
| Mooi! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Robby van G. | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 18 februari 2013 | ||
| Thema's: | ||