Mijn eigen tempo
De stilte galmt in mijn oren,
een woordenstorm,
fluistert zachtjes door.
Momenten van onrust,
de grond zakt weg,
even verloren in het niks.
Het spiegelbeeld,
laat me schrikken,
maar een besef volgt.
Even niks anders,
dan op adem komen,
ik doe dit op mijn eigen tempo.
een woordenstorm,
fluistert zachtjes door.
Momenten van onrust,
de grond zakt weg,
even verloren in het niks.
Het spiegelbeeld,
laat me schrikken,
maar een besef volgt.
Even niks anders,
dan op adem komen,
ik doe dit op mijn eigen tempo.
Reacties op dit gedicht
