Rotte eieren
"Rotte eieren"
De man was gebroken, kaalgeplukt.
Misselijke praktijken en de gemeenschap,
ja de gemeenschap hoefde niets te weten.
Onder zijn oksels dreven dikke contracten.
Zijn schaduw was dat van een olifant.
Integer als hij was kon elke dollar aankloppen.
Achter de schermen keken zijn blauwe vrienden mee.
Hij hield wel van een geintje.
De dag dat het gordijn niet wilde sluiten.
Stapte hij uit als in een tekenfilm.
Mager, ontgoocheld.
Buiten stond de boevenwagen te wachten.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Probert | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 19 februari 2013 | ||
| Thema's: | ||