visioen
visioen
een wirwar van rode draden loopt dwars
en wars van logica door en over asfaltwegen
en donkere stegen tot ze na negenentwintig
wereldreizen en zelfs een bezoek aan mars
uiteindelijk net geordend met andere
bollen uitgestald op de verlaten markt
in het holst van de nacht door een tot
goede doen geraakte zwerver betast
bekeken en goedgekeurd wordt om
na een heftige onderhandeling met de
tot wind opgeloste verkoper en glazen
knikkers als ontdooide kinderogen in
ruil de zwerver voldaan en ontdaan van
zijn lijf zich koestert in zijn laatste visioen
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Woensdag, februari 20, 2013 08:38 |
| niet elk visioen is te volgen sommige zien nooit wat de ander ziet ze vliegen en wie is er niet hemels? mooi gedicht trouwens |
|
| Jacky Van den Berghe: | Woensdag, februari 20, 2013 01:54 |
| Naar het einde wat verwarrend, denk ik. Sorry! Jacky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 19 februari 2013 | ||
| Thema's: | ||