Vergane glorie
Vergane glorie
Reed zomaar langs mijn oude stek
om de verbouwing te bekijken
ben even afgestapt
zag dat het gesloopte tuinhek
lag te verweren op de schroothoop
aan de straat
ook het zelfgetimmerde bankje
waarop we samen zoveel
lief en leed hebben gedeeld
lag daar in elkaar getrapt
ik zie nu hoe het gaat
met slopen en verbouwen
balken die de muren droegen
krakend in hun voegen
alles moest kapot
nog een laatste blik
op het vermolmde tuinhek
de verroestte sleutel
stak nog in het slot
*
Anneke
Reacties op dit gedicht
| gedichtenlady: | Dinsdag, februari 26, 2013 18:55 |
| De herinnering aan vroeger laat niet los ... Triestig moest het zijn ... Ik zou het ook erg vinden in uw plaats ... Groetjes Raissa |
|
| Jacky Van den Berghe: | Donderdag, februari 21, 2013 02:48 |
| Je verleden wordt brutaal als waardeloos weggedaan, pijnlijk! Hop, naar een ander verleden! Liefs, Jacky |
|
| windwhisper: | Woensdag, februari 20, 2013 20:38 |
| wat verdrietig moet je je gevoeld hebben Anneke veel liefs en een dikke kus Cobie |
|
| teun hoek: | Woensdag, februari 20, 2013 17:41 |
| de waarde voor de één houdt op bij de ander. Eigenlijk het beste niet terug te gaan. h. gr. Teun |
|
| teun hoek: | Woensdag, februari 20, 2013 17:41 |
| de waarde voor de één houdt op bij de ander. Eigenlijk het beste niet terug te gaan. h. gr. Teun |
|
| teun hoek: | Woensdag, februari 20, 2013 17:41 |
| de waarde voor de één houdt op bij de ander. Eigenlijk het beste niet terug te gaan. h. gr. Teun |
|
| Quicksilver: | Woensdag, februari 20, 2013 12:40 |
| dat voelt verdrietig en pijnlijk aan.. waar je woning eens stond met het bankje vol herinneringen.. op de plaats waar eens mijn ouderlijk huis stond staat nu een winkelcomplex met appartementen... heel mooi verwoord.. dikke knuff van mij is hier lekker zonnig was er net eff uit, is heerlijk buiten warme groetsels |
|
| middernachtzonnesteek: | Woensdag, februari 20, 2013 12:12 |
| mooi gedicht | |
| tooskedeb: | Woensdag, februari 20, 2013 11:40 |
| Ai Anneke,de plekken waar zoveel vreugde en verdriet is gedeeld....ondaan van wat ooit was, tijden veranderen, dikke knuffel uit Rooi. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, februari 20, 2013 11:23 |
| joh wat pijnlijk!! | |
| karinvangelder: | Woensdag, februari 20, 2013 10:41 |
| ik begrijp dit zo Anneke toevallig schreef ik erover . het oude verdwijnt eer het nieuwe begint . zo vormen onze woorden diepere betekenis . je liet iets dierbaars achter gelukkig mag je de herinneringen behouden sterkte lieve Anneke x Karin | |
| Fairouz: | Woensdag, februari 20, 2013 10:32 |
| ik heb je natuurlijk al veelvuldig gelezen Anneke en ik moest denken aan jullie bankje...en dat vooral deed me je pijn voelen. vanuit Groningen een knuffel en liefs, Fairouz |
|
| Paula Hagenaars: | Woensdag, februari 20, 2013 10:14 |
| Heel mooi Anneke draag jouw herinneringen.Liefs Paula | |
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke Bakker |  
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2013 | ||
| Thema's: | ||