ik hield van je
vurig vlammend hart
gedoofd door eeuwige dauw
versplintert in smart
verzand in steen , tot jou
donkere duisternis dwalend over me heen
jou ogen die me durend achtervolgen
verdriet en tranen waarom ik ween
mijn ziel , mijn alles door jou bedolven
nog een laatste stap tot het brandend licht
nog éénmaal die helse pijn
sterven door eindeloos verdriet , gezwicht...
het was zo moeilijk mij te zijn.
gedoofd door eeuwige dauw
versplintert in smart
verzand in steen , tot jou
donkere duisternis dwalend over me heen
jou ogen die me durend achtervolgen
verdriet en tranen waarom ik ween
mijn ziel , mijn alles door jou bedolven
nog een laatste stap tot het brandend licht
nog éénmaal die helse pijn
sterven door eindeloos verdriet , gezwicht...
het was zo moeilijk mij te zijn.
Reacties op dit gedicht
| yowjo: | Woensdag, mei 15, 2002 20:10 |
| 'k duim voor je, dat je er rap terug weer bovenop komt en jezelf kan zijn... steun-knuffel yowjo |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Active8 | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 15 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||