Kus me, liefste
Nu het sterrenlicht
Weerspiegelt wordt in jouw grijsblauwe ogen
Laat de duisternis onze getuige zijn
En laten we de vloek van de maan over ons heen brengen
Door haar te negeren in al haar majesteit
Laten we zwijgen voor de luistervink
En dansen voor de blinde mol
Om dan als een kat zo sierlijk
Te springen naar de prooi die wij, wezens van de nacht
Samen verscheuren en breken tot miniscule fragmenten
Om onze klauwen dan te likken
En met een volle maag te gaan slapen
Maar kus me eerst
Nu ik de sterren in jouw ogen nog kan tellen