Aan mijn tweelingziel
Ben verdwaald in mijn dromen
Je laat mij je herkennen
Ik voelde de samensmelting
Onze ogen die spreken
Een diep intens gevoel
Een halve woord is al genoeg
Samen een gevoel mijn spiegelbeeld
Je was mijn engel mijn beschermengel
Mijn ware de ideale metroman was je stempel
De enige die al mijn emoties naar boven haalt
Was ik maar niet verbonden
Mijn gevoelens voor jouw zijn zo sterk
De nacht duurt zo lang de dag is zo afwezig
Jij hebt mijn hart mijn ziel en loslaten doet zo pijn
Keuzes zijn zo moeilijk met volle pijn heb je je eigen pad gekozen
Tranen van verdriet moet ik je loslaten en tot ziens in het volgend leven
Je laat mij je herkennen
Ik voelde de samensmelting
Onze ogen die spreken
Een diep intens gevoel
Een halve woord is al genoeg
Samen een gevoel mijn spiegelbeeld
Je was mijn engel mijn beschermengel
Mijn ware de ideale metroman was je stempel
De enige die al mijn emoties naar boven haalt
Was ik maar niet verbonden
Mijn gevoelens voor jouw zijn zo sterk
De nacht duurt zo lang de dag is zo afwezig
Jij hebt mijn hart mijn ziel en loslaten doet zo pijn
Keuzes zijn zo moeilijk met volle pijn heb je je eigen pad gekozen
Tranen van verdriet moet ik je loslaten en tot ziens in het volgend leven
Reacties op dit gedicht
| mijn tweelingziel Bjorn Groot hulze: | Woensdag, februari 27, 2013 21:17 |
| Ja nu zie ik het ook...bijna niet te lezen. Ik heb gevraagd of ik de kleur kan veranderen. | |
| Artifex: | Woensdag, februari 27, 2013 15:51 |
| Lastig te lezen, beter volgende keer gewoon zwarte letters gebruiken? :) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mijn tweelingziel Bjorn Groot hulze | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 februari 2013 | ||
| Thema's: | ||