melodie
Pas in de middag
brak haar zon weer door
en werden donkere wolken in
haar fluister weer verdreven
roodomrande ogen
van verloren tranen gebet
in een zachte glimlach
van muzikale herinneringen
en de wanhoop verdreven
wolvige troost
koesterend warm
de melodie van..... toen
Hello van Lionel Ritchie
en
in een huiver
van verukking
danste ze
haar voel
weer in
zijn
glimlach
Reacties op dit gedicht
| youkie: | Woensdag, februari 27, 2013 18:03 |
| een prachtig schrijven zo als we van jou gewoon zijn dikke kus |
|
| Artifex: | Woensdag, februari 27, 2013 16:13 |
| :) Liefs, Artifex. |
|
| teun hoek: | Woensdag, februari 27, 2013 13:53 |
| terugkerend verlangen met toegefluisterde glimlach. th |
|
| Quicksilver: | Woensdag, februari 27, 2013 12:53 |
| mooi hoor, wel apart die wolvige troost...graag gelezen.. heb een mooie dag warme groetsels |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, februari 27, 2013 12:45 |
| Verrukkelijk zo te dansen Cobie, het voelt als een glimlach. Warme knuff en mooie dag Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, februari 27, 2013 10:27 |
| tjonge!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 februari 2013 | ||
| Thema's: | ||