het geeft mij een raar gevoel, dat ik ontroerd kan worden.
het missen van een verleden tussen twee negen jarige jongens blijf ik missen.
een verleden die ik moet vasthouden zoalng ik leef.
twee jongentjes van negen jaar ik zie je als een broer.
wij twee waren nog jong en waren aan het begin van een vriendschap die niet voorbij zou gaan.
je vertelde mij over je broetje en je broer en je wilde hun aan mij voorstellen,
het gebeurde ook de dag dat je mij uit had genodigd om ze te leren kennen.
dat was de eerste keer en meteen de laaste keer dat ik je broertje in leven zag.
nu blijf ik me afvragen hoe het zou zijn als jouw leven niet ontnomen werd, of wij wel samen opgroeide of niet.
voor mij gaat vriendschap tussen ons nooit voorbij zolang ik aan je denk en je een plek in mij hart kan geven,
ben je in gedacht altijd een bestaan voor mij.
je bent uit het oog maar niet uit het hart.
jij gaf kleur in mij leven en jij bent niet de enige persoon.
hoe vaak het mij ook irriteerd aan het feit jouw leven ontnomen is.
nare dingen spookte in mijn hoofd angst en ik wilde niet aan denken het feit dat jij er niet bent.
vanaf het begin werdt ik gek in mezelf.
ik herriner nog dat ik het zag als een grap jij vermoord?, nee onmogelijk.
jij gaf mij in die tijd dat je nog leefde het gevoel dat ik nooit alleen was vanaf de eerste dag dat wij bevriend werden.
in momenten dat ik moeite had met het feiten dat mijn moeder overleed.
zonder dat jij wist over mijn verleden gaf jij mij het gevoel dat er meer was dan alleen vast hangen aan het verleden.
de ene dag naar het andere dag.
de dag dat ik aan moest horen dat je om het leven werdt gebracht maakt me gek en het gevoel dat ik zei dat het mij moest overkomen niet jou.
ik durf te wedden dat jij dat niet op je geweten wil hebben.
iemand die mij met respect behandelde.
zolang ik jou heb meegemaakt.
jouw moeder zei het niet letterlijk maar de woorden die ze had zei die woorden zeiden dat de deur voor mij altijd open zou staan.
voor mij is zij een warmhartige vrouw.
het leek als of wij met zijn vieren waren.
jou vergeten is voor hetzelfde niet kunnen schelen dat je overleden bent.
ik zag iets sociaals in jou je stelde mij voor aan je broetje en je broer,
ook al was de ontmoeten met jou broer en mij nogal on aangenaam de manier waarop hoe te keer ging tegen jou en mij.
hij was net als wij twee in die tijd een kind.
het was net als of ik familie leerde ontmoete die ik nog moest ontmoeten.
ik moest dit kwijt ik zal je nooit in het leven zien,
maar ik blijf volhouden dat ik zowel jou als al mijn familie daar boven ontmoet de dag dat het mijn tijd aangebroken is om te gaan.
de eerste vriend en ik hoop de laaste vriend die om het leven gebracht is.
ik heb je in mijn hart zowel jij, jouw moeder als jouw broertje drie engelen die over mij zullen waken.
het verleden tussen ons twee was kort.
hoe gek ik ook om het feit dat jij, jouw moeder als jouw broertje niet meer zijn word.
ik neem je mee in mijn hart en hoofd.
ik geloof erin dat jij daar boven in de hemel bent zolang ik in God geloof.