je houd je groot...maar hij is dood
Vorig jaar, dit moet ik even kwijt
Was mijn opa op vakantie
Je denkt misschie das toch lekker
wat zeurt die meid
Mijn opa voelde zich niet lekker,
Hij wilde zo snel mogelijk weer naar huis
Maar het werd nog gekker
Hij ging ook maar naar het ziekenhuis
Een arts gaf hem een medicijn,
Maar dat hielp niet, ook niet tegen de pijn
Toch stuurden ze hem weer naar huis
Maar daar aangekomen wilde hij weer naar het ziekenhuis
Toen wilden ze voor de zekerheid een scan maken,
voordat hij lag is hij overleden.
Het was de dag voor mijn moeders verjaardag
En de laatste keer dat ik hem ooit levend zag
Mijn andere opa lag ook in het ziekenhuis
En was dus ook niet gewoon thuis
Hij had net een beroerte gehad
Nou dat was me zeker wat.
Reacties op dit gedicht
| christina: | Donderdag, mei 16, 2002 06:08 |
| ze blijven altijd in afwezigheid aanwezig sterkte en liefs christa |
|
| °tha°_koew: | Woensdag, mei 15, 2002 22:37 |
| de dood... het is moeilijk te verwerken ik weet het maar erover zwijgen maakt hetnog moeilijker |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sorriso promise | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 15 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||