Mijn wereld
Het gaat om louter dingen.
Maar in mijn bron weerklinkt een lied,
waardoor mijn hart gaat zingen.
Ik startte ooit, om vanuit niets,
mijn leegheid te vervullen.
Maar kon niet dienstbaar zijn door iets;
cadeautjes of met spullen.
Vanuit mijn oorsprong binnen in,
daar gaf ik om het geven.
Wanneer ik van die leegheid gaf,
kon ik volledig leven.
Het maakt niet uit wat of men doet,
men volgt geploegde voren.
Zolang jij denkt dat er iets moet,
zal jij mijn lied nooit horen.
De tijdsgeest volgt een strak patroon,
vol dogma’s, regels, wetten.
Verdriet en lijden is ons loon.
Laat je niet meer beletten.
Jouw vrijheid is voorbij die smart
van opgelegde waarde.
Die vrijheid leeft in ieders hart,
van ieder mens op aarde.
Die vrijheid vindt je niet op straat,
bij plichtsgetrouwe mensen.
Daar gaat het zoals het steeds gaat:
Het leven stopt bij wensen.
Voorbij die wens, daar ligt jouw doel:
‘t besef van wat jij waard bent.
Dat inzicht brengt ook het gevoel,
dat je nu pas jezelf kent.
Peter
| M-Rose: | Donderdag, maart 07, 2013 18:33 |
| alle wegen die wegvoeren van wat je bent leiden nr verwarring en wanhoop wie deze persoon was die degelijke uitspraak deed weet ik niet meer maar zijn woorden bevatten een ware bron van filosofie |
|
| Roselynn: | Donderdag, maart 07, 2013 15:02 |
| mooie denkwijze.... zo sta je nooit met lege handen! |
|
| Auteur: empty-hands | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 07 maart 2013 | ||
| Thema's: | ||