ze blijft maar komen in vele vlagen
huist haar hoofd zo stilteloos
vol ruis, zo kort, maar alle dagen
nestelt zich langzaam, zoals beloofd
want wanhoop roept en voedt de pijn
die ze op haar huid niet dragen mag
de wazen terug, verlorenheid,
ze gaat haat slaat haar laatste slag
Auteur: Quando | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 07 maart 2013 | ||
Thema's: |