Dit land is de oever
van leed, liefde en lange vluchten.
Van verscholen foto’s en brieven
die in metrisch getij verzuchten.
De bodem onder mijn voeten
stroomt lijfelijk binnen.
Ik voel mij bevaren door het landschap,
bezwangerd van getemde zinnen.
Het land is bedekt door
een luchtige deken.
Opsnuifbaar van aard,
voelbaar als kloppend levensteken.
Een stem lijkt te rijzen
uit diepe gronden.
Ik nam je mee
als mijn voeten lopen konden.