ze weent door die oneindige ruzie
Stille tranen
van verdriet
ze weent de hele dag
haar ouders maken ruzie
en ze wilt straks niet kiezen
tussen iets dat niet mag …
Ze weet bijna niet meer waar ze is
welke dag het is vandaag
verdoofd in de zetel
van haar ouders hun gezaag
één dag rust
het is dat, dat ze willen zou
maar ze wilt niet voor de keuze staan
mama of papa
want van beide houdt ze heel veel
maar ze weet
“als er een scheiding komt,
valt er zoiezo een traan”
Ze verlangt
naar ouders die geen ruzie meer maken
maar de waarheid
maakt haar bang
want dat er elk moment geroep is naar elkaar
is elke dag een feit
Ze weent
maar haar ouders horen het niet
die roepen maar verder
de hele dag
ze heeft verdriet …
maar dat is iets
dat van haar ouders niet mag
(fictief gedicht)
Reacties op dit gedicht
| Allysson: | Donderdag, juli 16, 2015 01:30 |
| fictief misschien, maar oh zo herkenbaar! bedankt voor het delen | |
| caroline leeuwerck: | Vrijdag, maart 08, 2013 15:37 |
| wat een lijdensweg . dit gedicht raakt me wel, heb zelf een traantje moeten wegpinken bij het lezen van je gedicht. ik hoop voor dit meisje dat haar ouders die ruzie zouden kunnen bij leggen en dat het niet tot een scheiding komt zodat ze hun dochter geen verdriet meer aandoen. liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 maart 2013 | ||
| Thema's: | ||