Het is een ziekte
Troosteloos zat ik bij
je …
ik weende
want wat je zei
deed me pijn!
Nooit
zal ik goed zijn
zal ik de juiste dingen doen
ik doe altijd iets verkeerd
nooit geleerd
hoe anders te zijn
zodat de mensen
me ook echt waarderen
zoals ik echt ben …
Maar is het een ziekte
dat ik dingen verkeerd doe
dat mijn sociaal gedrag
niet juist is
ik weet niet zo goed
wat kan en wat niet mag
Troosteloos
je moest me geruststellen
dat ik kon ophouden met wenen …
maar …
dat anderen mij haten
door sociaal niet te kunnen omgaan
dat is wat mensen echt menen
Reacties op dit gedicht
| entropy: | Zaterdag, maart 09, 2013 21:09 |
| Wat droevig :( Ik lees je. |
|
| trucker klaas: | Zaterdag, maart 09, 2013 18:56 |
| het zit ook in de luister van mensen ;sociaal is een tweerichtingsweg ... fraai schrijven ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 maart 2013 | ||
| Thema's: | ||