voor Saartje
je kunt dan wel een zwaard hebben
om van je af te slaan
maar geen wond zal ooit gaan helen
met het bloed van iemand anders
je kunt dan wel je schilden
willen afbreken – voor mij
maar ik ren weg van harde woorden
ik kan niet overal doorheen
je kunt dan wel kastelen bouwen,
je bent sterker dan je denkt,
maar het zal nooit waterdicht zijn
voor je tranen en verdriet
je kunt dan wel weer terug willen
naar slagvelden van vroeger
maar je zult nooit meer winnen
wat je al verloren hebt
Reacties op dit gedicht
| middernachtzonnesteek: | Donderdag, maart 14, 2013 19:32 |
| Heel mooi geschreven | |
| Roselynn: | Donderdag, maart 14, 2013 08:40 |
| je kunt wel blijven proberen... |
|
| vagebond: | Donderdag, maart 14, 2013 08:21 |
| helemaal mee eens, geweldig. | |
| Artifex: | Donderdag, maart 14, 2013 07:15 |
| Vooral de eerste en laatste strofe vind ik ijzersterk. Mooi! Liefs, Artifex. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Castorpollux | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 14 maart 2013 | ||
| Thema's: | ||