Zout
Het zout is op.
mijn ogen wenen nog,
deze bittere tranen
laten me meer in de waan
dat eergisteren
nooit
heeft bestaan.
Kon ik maar iets doen :
één enkele simpel spontane zoen
zou volstaan;
Dit leiden lijden
en luidop wegkwijnen!
mijn ogen wenen nog,
deze bittere tranen
laten me meer in de waan
dat eergisteren
nooit
heeft bestaan.
Kon ik maar iets doen :
één enkele simpel spontane zoen
zou volstaan;
Dit leiden lijden
en luidop wegkwijnen!
Reacties op dit gedicht
| vagebond: | Vrijdag, maart 15, 2013 20:47 |
| Hallo meimeisje, Het is bepalend hoe ver je je gordijnen open schuift, wat je van de wereld ziet. Gooi ze open, beter nog, ruk ze van de muur. En zie daar, duizenden beschikbare mensen. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: meimeisje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 maart 2013 | ||
| Thema's: | ||