De deur
De deur
Eens
gracieus, de geur
pas gelakt
opende zich
de deur
Smetteloos wit
als de onschuld
rood gerand
als een ruit
nodigde hij
uit
Nu vergeeld
aangetast
piepende scharnier
staat hij op
een kier
Eens
laat hij mensen
buiten
zal hij voor
altijd sluiten
Eens
gracieus, de geur
pas gelakt
opende zich
de deur
Smetteloos wit
als de onschuld
rood gerand
als een ruit
nodigde hij
uit
Nu vergeeld
aangetast
piepende scharnier
staat hij op
een kier
Eens
laat hij mensen
buiten
zal hij voor
altijd sluiten
Reacties op dit gedicht
| boendy: | Zondag, maart 17, 2013 20:04 |
| toe maar Mucho leef je uit!!! |
|
| mucho: | Zondag, maart 17, 2013 17:49 |
| mooi die afgebladderde verf van die doorleefde deur maar ik er nog even lekker tegenaan schoppen? ah toe!:D |
|
| liesjequilt: | Zondag, maart 17, 2013 17:13 |
| Heel mooi, ook is eens de deur op. gr. Liesbeth |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, maart 17, 2013 15:16 |
| tjonge wat een pracht!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: boendy | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 17 maart 2013 | ||
| Thema's: | ||