Warme vloedgolf waaide weg
Warme vloedgolf van rust
Drong mijn lichaam binnen
Wetende dat jij er bent
me steunt en achter me staat
Een koude windvlaag van onrust
Verdween door mijn omgedraaide maag
Die de windvlaag wegwaaide
Door alles eruit te gooien
Warme vloedgolf rust keerde terug
Maar verdween al snel
Toen de wind jouw mee nam
en mij de andere kant op blies
Waardoor jij al weg was...
Drong mijn lichaam binnen
Wetende dat jij er bent
me steunt en achter me staat
Een koude windvlaag van onrust
Verdween door mijn omgedraaide maag
Die de windvlaag wegwaaide
Door alles eruit te gooien
Warme vloedgolf rust keerde terug
Maar verdween al snel
Toen de wind jouw mee nam
en mij de andere kant op blies
Waardoor jij al weg was...
Reacties op dit gedicht
| naomidefolter: | Dinsdag, maart 19, 2013 15:54 |
| dankje! | |
| youkie: | Dinsdag, maart 19, 2013 15:13 |
| mooi geschreven groetjes |
|
| witteroos: | Dinsdag, maart 19, 2013 14:29 |
| Bijzonder gedicht. Mooi inzicht zo te lezen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: naomidefolter | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 19 maart 2013 | ||
| Thema's: | ||