sprekend beeld
sprekend beeld
nu ik mij verstout dat niet steen en hout
het glanzende goud of zilver kan spreken
maar al meer dan tweeduizend weken het
gretig heb bekeken en mij diep diep
heeft bekoord en nog niet eerder gehoord
dat nu door lucht en wolkenwinden zo
rank als een hinde en draden van glasvezel
te zwerk een wereldomvattend werk op
zwermen van schermen zo mega als mini
bij ontij en nacht te licht en te zacht
ons betoverde en veroverde onze ziel
die het wel beviel dat wij alles konden
weten en aanbaden onszelf in het beeld dat
wij smeedden zoals op patmos werd getoond
n.a.v. openbaring 13 vers 14 en 15
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Maandag, maart 25, 2013 19:55 |
| alleen het samen gestelde beeld als de maat van leven brengt nog steeds de babelse zelfbevestiging door alles heen, de verstrooiing lijkt zo mooi. hans |
|
| mucho: | Maandag, maart 25, 2013 19:49 |
| mooie poezie, pieter zeer sprekend |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, maart 25, 2013 19:48 |
| goed verwoord | |
| Quicksilver: | Maandag, maart 25, 2013 12:28 |
| ik vind dit gedicht heel goed verwoord..n.a.v. openbaringen 13 vers 14 & 15 groets |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 25 maart 2013 | ||
| Thema's: | ||