Ik wil je even laten weten wat ik voor je voel,
Gewoon even tegen je zeggen wat ik bedoel.
Ik bewonder je hoe je bent en wat je doet,
Ik zou willen dat ik ook zo was maar ik weet niet hoe het moet.
Je bent jezelf maakt niet uit wie er bij is,
De wereld is jouw water en jij bent een vis.
Soms vraag ik me af of je mij ook ziet,
De echte ik de gene die anderen zien bedoel ik niet.
Ik bedoel die gene diep verstopt in een gesloten kast,
Die lieve, spontane rare kwast.
Die persoon die ik voor anderen voorlopig verborgen houd,
Wat zij van me denken laat me nu koud.
Ik verzamel de moed om me aan jou te laten zien,
Misschien duurt dat nog wel een jaar of tien.
Maar iets in mij hoopt dat jij de sleutel bent,
Misschien maak jij mij dat spoedig bekend.
Ik maak me los van de touwen die mij binden,
Mag ik met jou mezelf vinden?